Het verbieden van een stoel op een stoep in Maastricht? “Er was meer aan de hand”, zegt de gemeente.
“Het ging om een kleine uitstalling”, reageert een woordvoerder van de gemeente op de hoon die volgde op het uitdelen van een boete aan een plaatselijke antiquair omdat hij voor zijn eigen winkel zat. “Toegegeven, het was een heel klein uitstallinkje.”
De handhavers van de gemeente hebben een lastige taak, zegt de woordvoerder. Maastricht is een drukke stad. Voetgangers moeten zich onbelemmerd kunnen bewegen. Daarom zijn er ook vergunningen nodig voor borden en terassen. Het probleem is de grens te vinden. “Het is lastig om te bepalen wat wel en niet mag op straat.”
Waarschuwing
Voor een maximum aantal mensen dat voor een winkel mag zitten, is niet gekozen. Daarmee werken de handhavers soms in een grijs gebied. In de praktijk proberen zij het evenwicht te vinden door overleg met de lokale ondernemers, zoals de antiquair: Ton Stille. Twee stadswachten in burgerkleding hebben Stille ook vorig jaar gevraagd niet te veel ruimte voor zijn winkel in te nemen. De antiquair was hier volgens de woordvoerder niet van gediend en kreeg om die reden een boete, die later werd ingetrokken. “Maar het intrekken van die boete is geen reden om Stille niet meer aan te spreken.” De handhavers moeten consequent zijn, vindt de gemeente.
Ondertussen voeren inwoners actie via sociale media. Vooral het Meldpunt Stoute Stadswachten, een Facebook-pagina, wordt door flink veel mensen ‘leuk’ gevonden. “Hier zie je foto’s van stadswachten, begeleid door beweringen die helemaal niet waar hoeven te zijn”, verzucht de woordvoerder. “Het is jammer dat de acties zich richten op de handhavers. Zo worden zij persoonlijk tot de Kop-van-jut gemaakt. De kwestie wordt geframed en door andere media opgeblazen omdat het komkommertijd is.”
Ludieke actie
Dat een vrij grote groep sympathisanten afgelopen zondag bij de antiquair op de stoep kwam staan en zitten om wat te drinken, ziet de gemeente als een “ludieke actie”. Mochten er te veel mensen zijn gekomen, “dan hadden we dat in goede banen geleid”. Zo blijven de handhavers van de gemeente op zoek naar het evenwicht.
Kom naar de 4de Dag van de Boa
Het beleid klinkt veelbelovend, maar u staat tussen de burgers, die hiervan het resultaat willen zien. Hoe vertaalt u de plannen naar de realiteit op straat en waar liggen de grenzen?
3 reacties
vindt weet typisc geval van het goed praten en recht breien van de handhavingsmedewerkers snap best dat ze de wet moeten handhaven maar als je dan ziet en leest met bewys overigens op faceboek pagine moet je wel tot de conclusie komen dat ze vaak vriendjes politiek toepassen en blunderen om kleine overtredingen treed daar ook eens tegen op als je ze wat fatsoenlyk vraagt is het standaard antwoord daar zyn wy niet voor je maakt me niet wys dat de handhaving je niet de weg van vrythof na de kesselkade mag uitleggen dus gemeente steek eens hand in eigen boezem voor jullie alles recht breien wat krom is fyne dag verder
Tsja,
Dat krijg je als ambtenaren niet strafrechtelijk vervolgbaar zijn. Wat blijft er anders over!
De sociaal ingestelde handhaver bereikt veel vanwege wederzijds respect.
Nu is Limburg helaas een probleemgebied mbt ‘gezag’, er is hier veel werk aan de winkel. Het gezag is er nl niet meer, en dat is historisch gegroeid. Er is veel dwang, weinig vertrouwen. Dus zijn goede trainingen nodig,om betrouwbaarder over te komen, een respectvolle interactie overheid/burger op te bouwen en professionaliteit uit te stralen. Vertrouwen en respect moet je verdienen.