Vraag Nederlanders wat ze bezig houdt en het antwoord is steeds vaker: integratie. Werk genoeg dus voor het nieuwe Kennisplatform Integratie & Samenleving. “Ik wil mijn land terug.”
Wat houdt mensen bezig? Dat was de hoofdvraag voor het meest recente rapport van het Continu Onderzoek Burgerperspectieven, onderdeel van het Sociaal Cultureel Planbureau. Conclusies? Over de economie leven minder zorgen. De transities in het sociaal domein worden goed in de gaten gehouden. Het meest opvallend is dat integratie bijna tot de grootste onrust leidt.
Hoe dan ook zijn de kwesties waar Nederlanders zich druk over maken vaak onderwerpen die in de eigen gemeente spelen, of kunnen spelen. Toch gaat het gesprek van de dag meestal eerder over ‘Den Haag’. “Het landelijke politieke nieuws wordt het meest gevolgd en men praat er ook het vaakst over”, staat in het onderzoeksrapport.
“Het is dus niet verbazingwekkend dat aanzienlijk meer Nederlanders tamelijk of zeer slecht op de hoogte zijn van wat zich afspeelt in de gemeenteraad dan in de Tweede Kamer.”
Inwoners hebben het meeste vertrouwen in de lokale overheid; daarna volgt het Rijk. De Europese Unie krijgt het minste vertrouwen. Het wantrouwen tegen de EU neemt verder toe.
Decentralisaties
Bijna vier op de vijf mensen hebben gehoord over de overheveling van taken van rijk naar gemeenten, is de conclusie. “Twee op de vijf mensen zeggen privé of in het werk te maken te hebben met de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), de Jeugdwet of de Participatiewet. Voor veel mensen is onduidelijk wat ze ervan moeten verwachten.”
Het overheersende gevoel is ongerustheid. Bijna de helft van de ruim 1000 geselecteerde ondervraagden heeft het idee dat de nadelen groter zullen zijn dan de voordelen. Slecht 13 procent ziet meer voordelen. Dat gemeenten dichter bij de inwoners staan kan het voordeel zijn, wordt het meest genoemd door optimisten. De zorgen hebben vooral te maken met de achterliggende bezuiniging van de transities.
Integratie
In de top 5 van spontaan genoemde problemen van het land werd door 32 procent van de respondenten de haperende integratie als grootste zorgpunt genoemd. Vorig jaar ging het nog om 17 procent. Conclusie: “Het afgelopen jaar zijn de zorgen over integratie en immigratie snel gestegen.”
Slechts de gezondheidszorg is een groter probleem, volgens 36 procent van de ondervraagden.
De toelichtingen bij de antwoorden liegen er niet om. “Ik wil mijn land terug”, zegt een middelbaar opgeleide vrouw van 70. “Minderheden maken hier de dienst uit door het laffe optreden van de overheid, bijvoorbeeld door militairen zonder hun uniform naar huis te laten gaan. Met de open grenzen in de Europese Unie mag al het tuig ons beroven, onze banen inpikken, onze huizen, onze zorg en voorzieningen.”
Er zijn ook genuanceerdere meningen te lezen in het rapport. Toch heerst het gevoel dat het niet lekker gaat in Nederland en veel aandacht en middelen naar het buitenland of immigranten gaan.
Waar moeten overheden dan belastinggeld aan besteden? Niet aan ontwikkelingshulp, de integratie van minderheden of subsidies voor kunst en cultuur, is het antwoord. Werkgelegenheid, de zorg, het onderwijs en armoedebestrijding staan bovenaan de lijst (op pagina 14).
Vrijheid van meningsuiting
Zorgen te over. Dat wil men ventileren. Waar de vrijheid van meningsuiting jaren geleden nog een ‘links’ thema was, blijkt dit nu juist meer aan de rechterzijde van het politieke spectrum te leven. Meer vrijheid van meningsuiting? Juist GroenLinks- en D66-kiezers zijn hier tegen. PVV-stemmers zijn de grootste voorstanders van een ruimere vrijheid van meningsuiting.
Voor de verschuiving van dit thema poneert het rapport de hypothese dat meningsuiting steeds meer een middel is geworden om kritiek te leveren op “de veronderstelde elite-opvatting en politieke correctheid”.
Kennisplatform Integratie & Samenleving
Werk aan de winkel, zou je denken. Het Kennisplatform Integratie & Samenleving moet hier een belangrijke rol in spelen. “Het vormt de komende jaren een nieuw programma op het terrein van integratievraagstukken in Nederland”, staat in een persbericht van het platform. “Het stimuleert en faciliteert het actuele debat en biedt concrete handvatten voor vragen van overheden, bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties.”
Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid financiert dit programma, dat vanaf dit jaar door het Verwey-Jonker Instituut en Movisie wordt uitgevoerd.
Geef een antwoord