Hoe kan je in Brussel de juiste aandacht genereren voor jou gemeente en regio en zorg je dat je de aandacht krijgt die je nodig hebt? Goed begin: leer van andermans fouten. Een top 5.
- blog door: Milos Labovic
Ook na meer dan tien jaar werken als lobbyist leer je elke dag nog nieuwe dingen. Het werk is nooit af en dat maakt het zowel moeilijk als interessant. Hoewel mijn boek een poging daartoe is, zal het altijd onmogelijk blijven om de ultieme formule te bedenken om succesvol te lobbyen in Brussel. Wat ik na tien jaar lobbyen wel kan vertellen, is wat zeker niét werkt. Hieronder mijn persoonlijke top 5 van de meest gemaakte fouten in Brussel. Ook ik heb ze gemaakt.
1. Ad hoc en korte termijn werkt niet
Als Den Haag een speedboot is, dan is Brussel is een olietanker. Om beleid of wetgeving te veranderen moet je eerst de toon van het gesprek veranderen. En dat kost tijd. Daarnaast hangt in Brussel alles af van persoonlijke relaties. Ook relaties opbouwen kost tijd. Dus ‘zo nu en dan in Brussel zijn’ werkt niet. In mijn optiek hoef je ook niet vijf dagen per week in Brussel te zijn, maar het toverwoord is structureel. Je moet structureel in Brussel aanwezig zijn. Wanneer de commissies in het Europees Parlement vergaderen, wanneer de relevante hoorzittingen zijn en uiteraard wanneer de borrels georganiseerd worden. Daarnaast moet je boodschap drie of vier jaar structureel aan de man gebracht worden. Lastminutebezoeken aan hoge ambtenaren of Eurocommissarissen waar je smeekt om iets gedaan te krijgen, vergeet het maar.
2. Formeel werkt niet
Ik kende een lobbyist die elk gesprek dat hij buiten de deur had, moest verantwoorden. In een excelbestandje. Elke lunch en elke afspraak moest hij noteren en erbij uitleggen welk doel ze dienden. Dit is alsof je een spits op het veld stuurt met een ketting aan zijn been. In Brussel moet je toeval organiseren. Je doet de meest nuttige informatie op als je koffie gaat drinken met mensen, en regelmatig gaat lummelen op de derde verdieping (koffiebar) van het Europees Parlement. Daarnaast wil je ook niet dat je gesprekspartners het gevoel krijgen dat je altijd maar iets van hen nodig hebt. Dat betekent dus dat je soms ook koffie moet drinken wanneer er geen directe aanleiding voor is.
[tabs]
[tab title=”EU Superlobby – Winnen in Brussel”]In zijn boek ‘EU Superlobby’ zet Milos Labovic verschillende lobbytactieken en -strategieën uiteen waarmee je een concurrentievoordeel krijgt in de EU-bubbel. Meer informatie >>[/tab]
[/tabs]
3. Kom niet met problemen, maar met heel specifieke oplossingen
Als jij iets wilt van het Europees Parlement of de Europese Commissie helpt het niet als je jouw probleem bij hen neerlegt. Je moet ook met een oplossing komen. Dit gaat verder dan een suggestie of een position paper. Je moet weten welk artikel van welk wetsvoorstel gewijzigd moet worden. En als er geld bij komt kijken, moet je ook weten van welke budgetlijn het geld vandaan moet komen. Alleen als je een heel specifieke oplossing biedt voor een pan-Europees probleem, kun je verwachten dat men in Brussel bereid is om je te helpen.
4. Position papers alleen werken niet
Het meest misbruikte lobbyinstrument zijn position papers. Begrijp mij niet verkeerd, je moet voor elk dossier een position paper hebben. Al was het maar voor jezelf. Het probleem met position papers is dat iedereen denkt dat het lobbyen eindigt als je position paper opgestuurd is. Maar het spel begint dan pas. Daarna moet je de boer op om je mening kenbaar te maken door middel van evenementen, bezoeken en gesprekken. Als een wet in de amenderingsfase komt, moet je je position paper vertalen naar de artikelen van het wetsvoorstel. Ik heb van assistenten gehoord dat zelfs in de amenderingsfase ze heel veel position papers krijgen. Die eindigen direct in de prullenbak. Een Europarlementariër of commissieambtenaar wil namelijk op artikelniveau weten waar het schoentje wringt.
5. Om geld vragen werkt niet
In Brussel heeft iedereen een hekel aan mensen die om geld komen zeuren. Brussel wordt met enige regelmaat overspoeld door mensen die op zoek zijn naar financiering voor hun project. Zo ook ik. Voor mij is het binnenhalen van geld een van de meest dankbare klussen die er bestaat, want er is niets meetbaarder dan euro’s. De vraag is dus: hoe vraag je om geld zonder om geld te vragen? Door uit te leggen hoe jouw project bijdraagt aan het behalen van een Europese doelstelling. Het geld komt later wel.
Over de auteur: Milos Labovic is lobbyist voor de provincie Zeeland, oprichter van euknowhow.eu en auteur van EU Superlobby – Winnen in Brussel
[tabs]
[tab title=”EU Superlobby”]
In EU Superlobby zet gerespecteerd lobbyist Milos Labovic verschillende lobbytactieken en -strategieën uiteen waarmee je een concurrentievoordeel krijgt in de EU-bubbel. Dankzij dit boek kan je omvangrijke processen naar je hand zetten, aandacht genereren voor je zaak én leert je de spil te zijn in Brussel. Geheimen worden prijsgegeven en mythes worden doorgeprikt.
Meer informatie >>[/tab]
[/tabs]
Geef een reactie