Veel mensen met schulden die aankloppen bij de schuldhulpverlening in hun gemeente, voelen zich niet serieus genomen. Daardoor lopen schulden ook onnodig op.
In hun ogen wordt er altijd van uitgegaan dat ze
zelf schuldig zijn aan hun penibele financiële situatie, terwijl dit
lang niet altijd terecht is. Zij ervaren de overheid vaak als obstakel
bij het oplossen van hun problemen.
De Nationale ombudsman Alex Brenninkmeijer zegt in een rapport,
dat vrijdag wordt gepubliceerd, dat hij daarover de nodige klachten
heeft ontvangen van schuldenaren. Hij vindt daarom dat mensen in
financiële nood met meer respect moeten worden behandeld.
Volgens
de ombudsman komt uit de klachten het beeld naar voren dat schuldenaren
vaak lang moeten wachten voor een eerste gesprek plaatsvindt met de
schuldhulp. Uit rondetafelgesprekken bleek dat de bureaucratie de
laatste jaren is toegenomen. 'Schuldenaren klagen ook dat niet direct
contact wordt gelegd met schuldeisers. Hierdoor lopen bestaande schulden
op en soms ontstaan hierdoor ook weer nieuwe schulden.'
Dwarsliggen
Bovendien
lopen door toedoen van de overheid, schulden soms onnodig op,
constateert Brenninkmeijer. Veel mensen klaagden in de eerste maanden
van 2012 over de onterechte verrekening van lopende toeslagen
(bijvoorbeeld voor huur en zorg). Vooral mensen met lage inkomens kwamen
daardoor acuut in de financiële problemen. De overheid zou ook als
schuldeiser steeds vaker dwarsliggen.
Schuldhulp
moet niet alleen oog hebben voor de financiële problemen, aldus de
ombudsman. Vaak zijn er meerdere problemen en diverse hulpverleners
betrokken. Het komt voor dat schuldenaren bij diverse hulpinstanties op
de wachtlijst staan, waardoor de schuldenproblematiek onnodig wordt
vertraagd.
Jongeren
Brenninkmeijer waarschuwt
ervoor dat brede en toegankelijke schuldhulp in gevaar dreigt te komen.
Meer mensen kunnen de eindjes niet aan elkaar knopen, terwijl er bij de
overheid minder geld is om die mensen te helpen. Er kan volgens hem meer
worden gedaan aan preventie. Hij ziet dat jongeren steeds vaker worden
geconfronteerd met geldzorgen. De overheid zou hen vaker op tijd bewust
moeten maken van de risico's.
