Een aanpassing van de wet moet gemeenten de ruimte geven mensen die een bijstand ontvangen te laten werken voor hun uitkering. Ook als dit (vrijwilligers)werk niet bijdraagt aan het vinden van een reguliere baan.
Dat liet staatssecretaris Paul de Krom weten tijdens de begrotingsbehandeling van het ministerie van Sociale Zaken. Gemeenten krijgen meer bevoegdheden om van bijstandsontvanger een tegenprestatie te vragen voor hun inkomen.
De oppositie is niet onder de indruk. Oude wijn in ieuwe zakken, is de kritiek. Dit gebeurt al, is symboolpolitiek, wat door de staatsecretaris van de hand wordt gewezen. Gemeenten plaatsen mensen die een uitkering ontvangen momenteel vooral in re-integratietrajecten, pareert De Krom. Dit om ze weer aan het werk te helpen.
Handen en voeten
De wetswijziging moet ervoor zorgen dat uitkeringsgerechtigden ook tijdelijk kunnen worden ingeschakeld. “Het is volstrekt normaal als de samenleving ook wat terugraagt bij het verlenen van bijstand”, liet De Krom weten. “Als een gemeente ergens handen en voeten voor nodig heeft, en het is van korte duur, dan is de gemeenten gerechtigd mensen in de bijstand in te schakelen.”
SP-Kamerlid Sadet Karabulut vindt dat het leveren van een tegenprestatie dan ook moet gelden voor mensen die wachtgeld ontvangen. Ook voor politici dus. Sneeuwruimen, koffie schenken. Dat soort klusjes. Om deze ook door ex-politici te laten uitvoeren heeft Karabulut een motie ingediend.
15 reacties
Sociale zekerheid verder uitgehold
In rechtse politieke kringen is het al langer gebruikelijk om te stellen dat onze uitgaven voor sociale zekerheid te ruimhartig of te luxe zijn. Ook linkse of progressieve partijen pleiten de laatste tijd voor verdere ingrepen in bijvoorbeeld de WW en het ontslagrecht. Dat proberen zij dan te verkopen onder het mom van ?modernisering van de sociale zekerheid?. Dat, en het feit dat ook de top van de vakbond nauwelijks stelling hiertegen neemt, geeft het kabinet Rutte de ruimte een afbraakbeleid te voeren. De pensioenen, kinderopvangbijdrage, studiefinanciering, zorgpremies; de kortingen hierop zijn een flinke aanslag op het inkomen van veel mensen.
Voorlopig toppunt in de reeks is de recente oproep van VVD en PVV om te ?werken voor de bijstandsuitkering?. Gemeenten krijgen van dit kabinet meer ruimte om van bijstandsgerechtigden een tegenprestatie te vragen voor hun uitkering. Op de achtergrond speelt natuurlijk de veel bredere roep om ?minder overheid? en meer eigen verantwoordelijkheid.
Als men bedoelt dat burgers zelf de bezem moeten pakken na een sneeuwbui, en even de stoep meenemen van hun oudere buurvrouw: niks mis mee. Als bedoeld wordt dat burgers iets kunnen bijdragen door koffie te schenken of een potje kaarten in een bejaardentehuis: ook niks mis mee.
Maar het is een misvatting te denken dat bijstandsgerechtigden de verwatering van de sociale samenhang op zich kunnen nemen, die is veroorzaakt door de ?jarenlange prediking van het individualisme en de vrije markt. Dat weer ombuigen vraagt een herwaardering en fikse investering in het club- en buurthuiswerk.
Erger is de bewuste stemmingmakerij waarmee tijdens de behandeling van dit onderwerp in de Kamer middels populistische opmerkingen een paar honderdduizend mensen als profiteurs werden weggezet.
Als beleidsmedewerker bij een middelgrote gemeente, verantwoordelijk voor (een deel van de) advisering over sociale zekerheid, weet ik hoe onterecht dit is. De groep met een bijstandsuitkering bestaat voor het merendeel uit mensen die de laatste jaren al door ?gemeenten zijn begeleid en ondersteund om weer aan het werk te ?raken, maar die door psychische, sociale of lichamelijke problemen bij werkgevers geen kans krijgen. Omdat de samenleving deze groep geen normaal betaalde baan biedt, moeten zij dus maar de stoepen vegen, papier prikken, en plantsoenen snoeien? Als we dit werk dan zo belangrijk vinden, waarom hebben we het er dan niet voor over om daar normaal betaald werk van te ?maken en hen een normaal loon te betalen?
In steeds meer Europese landen zie je een verschraling van de sociale zekerheid. De Lissabon-agenda en diens opvolger EU-2020 staan bol van de aanbevelingen om ontslagbescherming te versoepelen of de WW, het minimumloon en de bijstand te korten. Daarin past het om groepen die aangewezen zijn op laag ?betaalde arbeid onderling te laten knokken om de kruimels. Zo worden werklozen, bijstandsgerechtigden en mensen met een minimumloon tegen elkaar opgezet en tegen Polen en Bulgaren.
Als gevolg van al deze inter(nationale) druk wordt het voor gemeenten steeds moeilijker een sociaal beleid te voeren, dat gericht is op solidariteit en versterking van sociale cohesie. Maar alleen een gezamenlijke verantwoordelijkheid van overheid en burgers kan dit uiteindelijk bewerkstelligen. Daarvoor is een overheid nodig die uiteraard een beroep mag doen op zijn burgers om iets bij te dragen en die streng toezicht houdt op misbruik van de sociale zekerheid om het draagvlak voor het systeem te behouden. Daarvoor is ook een overheid nodig die respect heeft voor mensen die niet, of nog niet betaald werk kunnen verrichten en die buiten hun schuld buiten de boot vallen. Maar een overheid die suggereert dat bijstandsklanten wel wat ?meer de handjes kunnen laten wapperen?, doet aan stemmingmakerij en die kunnen we missen als kiespijn.
Cor Minnaard
Beleidsmedewerker
Zeker. Geen mensen verdringen aan de onderkant van de arbeidsmarkt; wel vrijwilligerswerk doen. Dat is nog sociaal ook.
Graag wil ik even reageren op wat Kitty zegt.
Mensen die thuis zitten omdat men in de WWB terecht zijn gekomen, zijn niet bij voorbaat lui.
Dit vindt ik nogal een neerbuigende uitspraak.
Wel ben ik het eens dat men onbetaald werk kan doen. Er is ook nog veel te doen, maar het kan ook anders gezegd worden.
Nou nog dat heel lang beloofde vaste werk met normale salarissen, dan zijn we van dit hele afschuifgedoe af. De overheid heeft de plicht, maar holt die steeds verder uit, om het vervolgens door te schuiven…uiteindelijk terechtkomend bij de burgers die niet verantwoordelijk zijn voor een falend beleid. Als dat werk er niet is, en je verandert je eigen uitgaven niet, dan is een afschuifsysteem NIET de oplossing, welk afschuifsysteem dan ook.
Er is vast genoeg werk te vinden waarvoor nooit geld te besteden is en dat buiten het reguliere werkcircuit valt. Zoals extra hulp op de lagere school, het knotten van wilgen in de natuur, het ruimen van troep in natuurgebieden, klaar-overs, gezelschapsheren/dames bij het ouderenhuis. Zulke baantjes kunnen gehanteerd worden om weer te leren werken en in een ritme te komen. En zijn vaak niet eens vervelend! Vergeet niet dat als je langdurig werkloze bent, het werken een ver-van-mijn-bedshow kan worden, waar je toch vanaf moet.
Het managen van deze niet-vrijwillige vrijwilligers levert bovendien weer wat mooie gemeentebanen op. Niet gek in deze economisch barre tijden.
Ja ben het er helemaal mee eens dat je als WWB-er beloond wordt voor het werk dat je verricht! immers dat motiveert en is een goede drijfveer om te werken. je mag toch best wat extra beloond worden in de vorm van een onkosten vergoeding?
dat maakt nl het verschil tussen wel en niet werken.
En al is het maar een beetje, in deze tijd kan een WWb-er, bijstandsgerechtigde echt wel iets extra,s gebruiken.Voor ?160 per maand erbij merk je direct dat jouw bijdrage gewaardeerd wordt!
oeps! bij vorige reactie spellingscontrole vergeten.
Verricht nu al werk met vele andere bijstandsgerechtigden bij een regulier bedrijf zonder kans op een vaste baan. Verplicht iets doen voor de uitkering is prima maar mag er een kleine vergoeding tegenover staan, al is het een tientje in de week. Is dat te veel gevraagd. Neem een voorbeeld aan Duitsland met de Eurobanen daar kunnen ze ten minste 160 Euro per 4 weken bijverdienen.
Nee geen goed idee van die verplichte te werkstelling voor mensen in de WW!Die hebben er immer s al voor betaald. En vergeet niet dat zij er vaak niet voor kliezen om in de WW terecht te komen.datr kan nl alleen als je al langere tijd gewerkt hebt. het zou een werkgever sieren als ze mensen met tijdelijke contracten gewoon een vast dienst verband aanbieden.Nu willen mensen over het algemeen heel graag uit de sleur van hun alledaagse beslommeringen komen. Maar wat je ziet is dat er bv geld vanuit gemeente naar grote reintegratiebedrijven vloeit die vervolgens na 3 jaar weigern werknemers vast indienst te nemen. terwijl die mensen hard hun best deden om werkplozen te activeren. Weg traject, project en inspanningen. terug bij af. dat is aps laf . laat de gemeent maar eens wat kritisch zijn en haar blik richten op al die subsidies die tijdelijk leiden tot mensen aan het werk helpen/zetten. En ja het is goed om te werken, maar er kan ook binnne het gemeentelijk apparaat gekeken worden naar additieve werkzaamheden en bij instellingen die een regionale functie hebben.ook het bedijfsleven kan werklozen inschakelen. leg niet altijd de nadruk op dat mensen niet willen ,maar zoek zinvolle werkzaamheden, waar je ook wat van leert en die gewaardeerd worden.
Zal eens tijd worden dat er wat aangedaan word
De stad netjes houden,dat de troep van de straat komt. Wandelen met oudere alleenstaande die niemand hebben. Werk genoeg.Kom maar eens uit die luie stoel.
En ga aan het werk!!!!!
Voor niets gaat de zon op. Dus natuurlijk moeten mensen die kunnen werken (wel of niet in loondienst) ook aan de slag. Het is goed voor hen en voor hun omgeving. Iedereen moet naar eigen kunnen een bijdrage leveren. Geen inspanning geen winst. De rest van de wereld schijnt dit al te begrijpen. Alleen wij nog!
Onjuiste beeldvorming!
In de WWB is werk al boven uitkering gesteld. Gemeenten hebben dus al jaren een wet die hiertoe alle mogelijkheden biedt. Als de wet goed wordt uitgevoerd zitten er geen mensen in de bijstand die wel kunnen werken en niets doen. Als de wet goed wordt uitgevoerd hebben bijstandontvangers die niets doen een tijdelijke ontheffing van de arbeidsplicht op grond van dringende redenen van medische of sociale aard. Als de wet goed wordt uitgevoerd zijn deze dringende redenen ondebouwd door objectieve medici en deskundigen. Een wetswijziging is dus nergens voor nodig. Je moet de WWB natuurlijk wel gewoon goed uitvoeren en de mensen met een ontheffing lekker met rust laten.
Het Amsterdamsebos is toch al aangelegd?
Prima reactie van Sadet, maar om mensen werk te laten doen dat banen kan opleveren op voor mensen die daar geschikt voor zijn is te gek voor woorden. Het is devaluatie van beroepen voor lager opgeleiden, die dan weer verdrongen worden van de werkzaamheden waar zij goed in zijn.
Het is inderdaad weer (zeer) oude wijn in nieuwe zakken, was het niet in de jaren 20/30 vorige eeuw dat er ingenieurs e.d. als trambestuurder en/of conducteur werden ingezet? Dus nu moet je HBO hebben om de straat te mogen vegen? Belachelijk, laat de regering zich inspannen voor passende arbeid met een passende beloning voor mensen.
Geniale motie van SP-Kamerlid Sadet Karabulut! Complimenten. Overigens wel een goed idee naar mijn mening op mensen met een uitkering indien nodig in te zetten. Waarom niet?
Als het goed is volgt iedereen die WWB ontvangt en kan werken een traject naar werk, eventueel rekening houdend met beperkingen. Die trajecten bestaan vaak uit het doen van werk, als opstap naar regulier werk waar dat mogelijk is. Zo heb ik hier in Rotterdam de herfstbalderen geruimd zien worden. Uit ervaring weet ik dat dit in de meeste gemeenten normale praktijk is. Wat is nu de meerwaarde van het plan van de staatssecretaris. Hij stelt dat het zou gaan om de mensen die niet in traject zitten. Maar die zitten niet in traject omdat ze niet kunnen werken, Het getuigd mijns inziens van weinig inzicht in de praktijk,.