Zware criminaliteit gepleegd door jeugdbendes. Hoe pak je dit aan als gemeenten?
Dit is het laatste deel over de aanpak van jeugdcriminaliteit, aan de hand van het boek Vlindermessen en djonko’s van criminoloog en bestuurskundige Eric Bervoets. Gisteren besprak Gemeente.nu de adviezen voor de preventie van ellende door criminele jongeren; vandaag gaat het over de zwaardere gevallen.
1) Pak prominente figuren aan
Het advies is te kiezen voor een groeps- en persoonsgerichte aanpak. “Sluit het net rond de grootste overlastveroorzakers. Als een groep eenmaal heeft geproefd aan een criminele levensstijl en inmiddels systematisch recidiveert, zal toch echt uit een ander vaatje moeten worden getapt.”
Bervoets doet een pleidooi op rechters de grote kloof tussen straat en toga te overbruggen. Ze zouden eens moeten gaan kijken in de wijken waar het gebeurt. Verder wijst de auteur op de mogelijkheden van het bestuursrecht, zoals de Wet extreme overlast. Ook moet het mogelijk zijn een crimineel via omgekeerde bewijslast te laten zien waarom hij lachend hoge boetes kan betalen als hij een bijstandsuitkering heeft.
2) Combineer gegevens
Een geslaagde aanpak van de bendes vraagt om goede informatie-uitwisseling. Probleem is dat mensen vaak denken dat privacywetgeving knellender is dan werkelijk het geval, stellen ook juristen van het College voor de Bescherming van Persoonsgegevens. Wie zijn kennisachterstand heeft weggewerkt, zal merken dat er veel meer mogelijk is.
3) Doorbreek de angst
Een groep jongeren die lak heeft aan alles en iedereen kan een buurt verlammen. Het advies is de problemen vooral ook niet te bagatelliseren. De bedoeling is dat instanties ook zichtbaar actie ondernemen, schouder-aan-schouder met de buurt zelf. De eerste stap moet worden gezet door de overheid. De inzet van politie, boa’s en social media helpen een kijkje in de keuken te geven, ziet Bervoets.
4) Gebruik je verstand en gevoel
New public management. Deze bestuurlijke stroming is al eerder genoemd. Het managen op basis van cijfers lijkt op zijn retour. Het levert veel papierwerk en schijnzekerheden op. Het is de bedoeling professionals de ruimte te geven in de specifieke, lokale context.
Emoties van aanjagers in de buurt staan de aanpak ook niet in de weg. Integendeel, zij zorgen voor een gevoel van noodzakelijkheid. “Anders is het al snel: terug naar de waan van de dag”, is de conclusie. “Daarmee schiet uiteindelijk niemand wat op.”
