• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst
  • Contact
  • Nieuwsbrief

Gemeente.nu

Nieuws voor gemeenten

  • Bedrijfsvoering
    • Aanbestedingen
    • Belastingen
    • Big data
    • Burgerzaken
    • Communicatie
    • Digitalisering
    • Financiën
    • Ondernemersbeleid
    • Organisatie
    • Privacy
    • Vergunningen
  • Sociaal
    • Bijstand
    • Decentralisatie
    • Integratie
    • Jeugdzorg
    • Onderwijs
    • Ouderen
    • Schuldhulp
    • Sport
    • Werk
    • Wmo
  • Veiligheid
    • Boa
    • Cybersecurity
    • Evenementen
    • Handhaving
    • Ondermijning
    • Openbare orde
  • Ruimte & Milieu
    • Afval
    • Bodem
    • Bouw
    • Duurzaamheid
    • Energie
    • Infrastructuur
    • Leefomgeving
    • Omgevingswet
    • Smart city
  • Loopbaan
    • Cao
    • Integriteit
    • Leiderschap
    • Mobiliteit
    • Ontwikkeling
    • Pensioen
  • Bestuur
    • College
    • Gemeenteraad
    • NIEUW Raadsledennieuws
    • Participatie
    • Samenwerking
  • Partners
    • Wagner
    • Centric
    • Loyalis
    • OSR juridische opleidingen
    • Segment
    • Sdu VIND Handhaving
    • Sdu VIND Inkoop en Aanbesteding
  • Whitepapers

Opinie Bewoners op de bestuurdersstoel

28 mei 2019 door Rob Janssen

Recent mocht ik een aantal weken doorbrengen in Cambodja. In de hoofdstad Phnom Penh is het verkeer enorm druk, zoals in veel andere hoofdsteden in de wereld. Aanvankelijk leek oversteken door het ontbreken van verkeerslichten een hopeloze exercitie.

Auto’s, vrachtwagens, tuktuks, bussen, fietsen, handkarren en bovenal ontelbaar veel scooters en brommers bewegen in een grote stroom door de straten. Geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om daar zomaar tussendoor te lopen en te proberen om ongeschonden de overkant te halen.

Toch bleek dat voor de lokale bewoners geen enkel probleem. De meeste Cambodjanen lopen zonder op of om te kijken gewoon de weg op en bereiken zonder al te veel gedoe de stoep aan de andere kant van de weg. Analytisch als ik ben ging ik me in dit fenomeen verdiepen. Hoe is het mogelijk dat een ogenschijnlijk onafgebroken stroom verkeer niet één keer hoeft te remmen of toeteren voor voetgangers die haaks op de rijrichting lopen?

Je aan de regels houden is voldoende

Al snel viel het grote verschil tussen daar en hier mij op. Wij zijn gewend om alles te regelen. Verkeerslichten,  rijbanen, sorteervakken, oversteekplaatsen et cetera. Het betekent dat je als deelnemer aan het verkeer nauwelijks nog hoeft na te denken. Je aan de regels houden is voldoende. Als iemand dat niet doet, dan betekent dat snel een ongeluk. En je weet zeker dat het de schuld van de ander is, jij hebt je immers aan de regels gehouden?

In Phnom Penh (en dat geldt voor veel Aziatische steden) lijken er geen regels te zijn. Alle verkeersdeelnemers worden geacht duidelijk te zijn in wat ze willen. De rest past zich aan door voor of achter iemand langs te rijden. En dat gaat wonderwel goed. In vier weken tijd heb ik niet één verkeersongeval gezien. Men vertrouwt daar niet op regels, maar op de andere deelnemers aan het verkeer. Buiten het feit dat ik geen ongelukken heb gezien, heb ik in de hele maand ook niet één keer een boze reactie van een bestuurder meegemaakt. Niet één keer! Kom daar maar eens om in Amsterdam op een drukke vrijdagmiddag!

De hardste schreeuwers

In de voorbereiding op dit stukje over gemeentepolitiek moest ik hier aan denken. Ook in de samenwerking tussen politiek en inwoners zie ik deze twee sporen. Bewoners die de politiek vragen om vertrouwen. Geef ons gewoon de ruimte om de inrichting van groen zelf te regelen. Voorzie ons van een wijkbudget, dan bepalen wij wel wat we er mee gaan doen. Anderzijds is er de gemeente die de ervaring heeft uit het verleden dat bepaalde burgers voortdurend aandacht vragen en lastig zijn. Vanuit de onpartijdige rol wil de gemeente niet dat het juist de hardste schreeuwers zijn die de voordelen krijgen. Dus zijn er regels en verordeningen.

Kortom, de gemeente handelde in het verleden veel vanuit wantrouwen met als doel om eerlijk beleid te kunnen voeren. En het is niet vreemd dat dat nog steeds in de genen van ambtenaren en politici zit. Tegelijkertijd zijn er steeds grotere groepen burgers die helemaal niet tot die harde schreeuwers of usual suspects behoren, maar gewoon vanuit verantwoordelijkheid en betrokkenheid willen meewerken aan een betere ontwikkeling van de eigen omgeving.

Niet een beetje vertrouwen

Wat ik in Phnom Penh heb geleerd is dat het niet slim is om beide uitgangspunten tegelijkertijd in het verkeer toe te passen. Het levert heel snel frictie en ongelukken op. In de vertaling van deze vergelijking (die zoals alle vergelijkingen natuurlijk ook op punten mank gaat) zou dat betekenen dat je als overheid je burgers niet soms wel en soms niet moet vertrouwen. Vertrouwen is immers onvoorwaardelijk. Een beetje vertrouwen is zoiets als een beetje zwanger.

Wat kan een gemeente dan wel doen? Feitelijk wat nu al gebeurt: het beleid indelen in gebieden waar de burger de ruimte krijgt en andere domeinen waar de gemeente de leiding houdt. Die splitsing stelt hoge eisen aan de communicatieve vaardigheden van ambtenaren. Hun rol in die domeinen waar bewonersparticipatie een belangrijke rol spelen wordt steeds meer luisterend en faciliterend. Die ontwikkeling is al jaren aan de gang, maar gaat in sommige gevallen wel erg langzaam.

Enkele dagen geleden las ik nog een verslag van een participatietraject waarbij de gemeente stomverbaasd was over de enorme opkomst van de inwoners. Men had niet verwacht dat de interesse in de politiek zo groot zou zijn. Je kunt je natuurlijk afvragen of die bewoners op die bijeenkomst zijn afgekomen omdat ze interesse hadden in de politiek. Mogelijk zagen ze hier een kans om eindelijk een keer gehoord (en vertrouwd) te worden.

Lezersvoorbeelden?

Als je dit leest en je hebt een voorbeeld van een domein waar de bewoners door de gemeente op de bestuurdersstoel zijn geplaatst: laat dit dan eens weten in een reactie of ingezonden stuk. Zeker als je factoren ziet waarom dat wel of niet goed werkt. We kunnen er uiteindelijk alleen maar allemaal van leren.

Vorige artikel
Crowdfunding: gemeenten die steunen en stimuleren
Volgende artikel
Terrorisme evenementen: versterk de risicoanalyse

Tags: participatie Categorie: Bestuur, Blog, Participatie

Lees Interacties

GERELATEERD

Opinie Meningen en ideeën van inwoners nascheiden

Van alle problemen bij inwonersparticipatie lijkt praktisch agendabeheer een van de meest hardnekkige. De gemeente wil inwoners echt betrekken. Bij de RES (Regionale Energietransitie), bij de omgevingsvisie, bij de woonvisie, bij jeugd- en fietsbeleid, bij het maken van een groenvisie, watervisie en/of bomenplan. Wat je niet wil is dat inwoners participatie-moe worden. Een participatie-agenda, hoorde... lees verder

Nieuwe methoden voor inspraak en participatie: kansen en zorgen

De afgelopen maanden gebruikten gemeenten door de coronamaatregelen bij inspraak en participatie vaak een combinatie van online en offline methodes. Corona gaf zo een impuls aan het (door)ontwikkelen van de digitale aanpak. Maar daarbij rezen ook zorgen over de kwaliteit van de inspraak nieuwe stijl. Dat blijkt uit onderzoek van Berenschot. De algemene bevinding van... lees verder

Opinie Angst voor de burger

Onze gemeente mag wel wat meer zelfvertrouwen krijgen. Pas als ze dat heeft, kan ze verder komen dan een vlammend pleidooi voor burgerparticipatie op papier. De angst voor de burger zit diep. Immers, de burger dichtbij laten komen betekent kritiek krijgen, betekent moeizamer je doelen bereiken, betekent dat niet alles lukt. Deze week werd het... lees verder

Reacties

  1. Rob Janssen zegt

    29 mei 2019 op 08:19

    Beste Rob Velders,
    dank voor je reactie. Natuurlijk valt er iets af te dingen, daar is het ook een column voor. Wat erg interessant is welke projecten van overheid en burgers samen in Den Haag succesvol verlopen. En waar dat succes op gebaseerd is. Wellicht kunnen andere steden daar hun voordeel mee doen?

    Beantwoorden
  2. Rob zegt

    28 mei 2019 op 13:46

    Ik zie op wikipedia dat er in Cambodja (ruim 4x zo groot als Nederland en hetzelfde aantal inwoners) ongeveer 3x zoveel verkeersdoden vallen als bij ons…
    En volgens mij kan een beetje vertrouwen best. Er zit best wat tussen onvoorwaardelijk (blind) vertrouwen en geen vertrouwen. Dat is afhankelijk van kunde, situatie en wil. In het verkeer moet ik er op vertrouwen dat de medeweggebruikers zich aan de regels houden. Als ik andere verkeersdeelnemers niet zou vertrouwen dat ze de regels naleven kan ik de weg niet op. Maar toch blijf ik alert omdat niet iedereen onder elke omstandigheid alles goed doet. Dus ik vertrouw het een beetje, maar niet 100%!
    En er zijn ook situaties in mijn gemeente (Den Haag) waar zowel gemeente als bewoners met elkaar optrekken om iets te regelen. En best succesvol ook.
    Maar er valt dus nog wel wat af te dingen op dit stukje, lijkt me. Dat neemt overigens niet weg dat ik ondersteun dat er best wat meer ruimte (en vertrouwen) aan burgers gegeven mag worden.

    Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Primaire Sidebar

TOPVACATURES

Docent Burgerzaken (gegevens & privacy) – Segment

Teammanager Administratie – Gemeente Den Haag

Assistent rioolbeheerder – Gemeente Gouda

Uw Topvacature op Gemeente.nu

Meer vacatures

LAATSTE ARTIKELEN

Invoeringsdatum Omgevingswet onzeker

Nog veel vraagtekens rond invoering Omgevingswet

21 januari 2021

Wijdemeren blijft bij terugvorderen bijstand om boodschappen

21 januari 2021

Duurzame successen: van groen dak tot gratis warmtefoto’s

21 januari 2021

‘Gele boekje inzetten voor registratie coronavaccinatie’

21 januari 2021

Schulden van gedupeerden kinderopvangtoeslag kwijtgescholden

20 januari 2021

Footer

Snel naar

  • Aanbestedingen
  • Big data
  • Financiën
  • Handhaving
  • Integriteit
  • Leefomgeving

Meer Gemeente.nu

  • Nieuwsbrief
  • Facebook
  • Twitter
  • Linkedin
  • Events

Help

  • Adverteren
  • Contact
  • Spelregels

Powered by Sdu

SDU

 

Het laatste nieuws van Gemeente.nu in je mail?

Meld je aan voor de algemene nieuwsbrief of een van de themanieuwsbrieven van Gemeente.nu.

Aanmelden

×