Vakbonden en werkgeversorganisaties Abvakabo FNV, CNV Publieke Zaak, Jeugdzorg Nederland en FBZ willen helderheid over hoe de jeugdzorg onder de regie van gemeenten geregeld gaat worden.
Vanaf 2015 wordt jeugdzorg een taak van gemeenten, maar het is niet duidelijk hoe de jeugdzorg er dan uit komt te zien en of de 30.000 medewerkers in de jeugdzorg aan het werk blijven om gezinnen de ondersteuning te bieden die zo hard nodig is, schrijven de organisaties in een brandbrief.
Abvakabo is bang voor een vergelijkbaar scenario als voor de thuiszorg waar veel mensen hun baan kwijtraken en cliënten geen recht meer hebben op zorg. Corrie van Brenk: “Werknemers komen op straat te staan en de mensen die zorg nodig hebben, staan in de kou. Dat moeten we niet willen. Met de zorg voor kwetsbare jeugd mag je geen enkel risico nemen en dat lijkt nu toch te gebeuren.”
Arbeidsvoorwaarden
Niet alleen voor gezinnen, ook voor jeugdzorgmedewerkers is er nog veel onduidelijk over hun toekomst. Kunnen hulpverleners straks met dezelfde arbeidsvoorwaarden hun werk doen? Partijen in de jeugdzorg vragen de Tweede Kamer om deze voorwaarde in de nieuwe Jeugdwet te verankeren.
Toch is de verwachting dat zes- tot negenduizend mensen hun baan kwijtraken door het nieuwe jeugdzorgbeleid. Hans Kamps, voorzitter Jeugdzorg Nederland: “Het is een enorm verlies als deze goed opgeleide mensen zomaar aan de kant worden gezet, terwijl de vraag naar hun kennis en zorg blijft bestaan. Nu kunnen we er nog iets aan doen, straks is het te laat.”
Het is menselijkerwijs begrijpelijk dat jeugdzorg-werkers, managers, ‘regisseurs’ zich zorgen maken om hun baan.
Wat hier ontbreekt is: wat vinden de ouders die zogenaamd ‘jeugdzorg’ ontvangen hier van?
Ik kan me voorstellen dat ouders die een OTS hebben voor 2 kinderen + UHP, die nu 3 gezinsvoogden voor die 2 kinderen hebben, heel blij zullen zijn met het vertrek van minstens 2 van die 3… nog blijer zullen ze zijn als er gewerkt zou worden aan terugplaatsing van die kinderen bij ouders + de hulp geven die ‘noodzakelijk is’. Er blijkt geen hulp noodzakelijk te zijn, maar toch zijn de 3 gezinsvoogden/regisseurs aan het werk om indicatiebesluiten te schrijven tot verlenging UHP en ontzetting ouderlijk gezag van de ouders. Dit is niet één incident, nee, eerder beleid bij ‘jeugdzorg’: er wordt alles aan gedaan om kinderen te ont-ouderen, en bijna niets om te werken aan verantwoorde terugplaatsing bij de ouders. Dat laatste is de wettelijke taak, maar die wordt al jaren genegeerd. Treurig is dat de jeugdzorg-industrie alleen maar beloond wordt/werd voor het OTS en UHP van kinderen, maar bij thuisplaatsing zijn inkomstenbron verliest….
Ik denk dat géén enkele ouder van UHP rouwig zal zijn om het ontslag van 30.000 jeugdzorg-werkers!
Drs. N.J.M.Mul (18 jaar ouder-ondersteuner in Jz-Kb zaken)