Gemeenten moeten een ‘verdringingstoets’ uitvoeren voordat zij bijstandsontvangers aan het werk zetten. De toets moet voorkomen dat betaald werk verloren gaat door de inzet van onbetaalde bijstandsgerechtigden.
Dit stelt SP-Kamerlid Sadet Karabulut in een initiatiefwetsvoorstel dat binnenkort in de Tweede Kamer wordt behandeld. Participatiewet
De Participatiewet verplicht gemeenten bijstandsgerechtigden om twee jaar lang een tegenprestatie te vragen. Hiervoor zijn zogeheten ‘participatieplaatsen’ ingesteld. Het idee is dat deze plaatsen de kansen op betaald werk vergroten. In de Volkskrant zegt Karabulut: ‘Gemeenten kunnen bijstandsgerechtigden tot soms wel twee jaar onbetaalde arbeid laten verrichten. Het risico ontstaat dat uitkeringsgerechtigden hierdoor werk van betaalde krachten overnemen.’
Definitie
Zij definieert verdringing in haar wetsvoorstel als ‘oneerlijke concurrentie die leidt tot een verschuiving van normaal betaald werk naar onbetaald werk als gevolg van de inzet van mensen met een lager of geen loon dan wel slechtere arbeidsvoorwaarden dan mensen met betaald werk’.
Voordat gemeenten uitkeringsgerechtigden aan het werk zetten moeten zij volgens het voorstel van Karabulut toetsen of er risico op verdringing is. Daarvoor heeft zij vijf criteria geformuleerd, op bijvoorbeeld het gebied van van oneerlijke concurrentie op basis van loon of arbeidsvoorwaarden.
