Minister De Jonge van Volksgezondheid komt pas voorjaar 2019 met een uitgebreide reactie op de knelpunten in de langdurige zorg. Hij gaat eerst in gesprek met betrokken partijen en ziet in ieder geval geen reden om het stelsel aan te passen.
Dat schrijft de minister in een brief aan de Eerste Kamer als reactie op de recente evaluatie van de hervorming van de langdurige zorg door het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). Het is volgens het SCP tijd voor een ‘herbezinning’ op het stelsel van de langdurige zorg, waar onder meer de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) onder valt.
Geen stelselwijziging
Maar De Jonge ziet geen reden om het huidige stelsel aan te passen. ‘De onderzoeksuitkomsten geven daar geen aanleiding toe. Wel is op onderdelen herbezinning op de werking van het stelsel nodig,’ schrijft de minister. Het rapport ‘ondersteunt’ zijn beeld dat er een ‘forse opgave voor dit kabinet en alle betrokken partijen ligt om te werken aan verbetering in de praktijk’. Hij wil deze knelpunten aanpakken binnen het huidige stelsel, omdat dat volgens hem de snelste weg is om concrete verbetering te bewerkstelligen.
Knelpunt
Ook schrijft De Jonge dat op de genoemde knelpunten zoals ‘toegang tot zorg en ondersteuning’ de afgelopen jaren al veel in gang is gezet voor verbetering. Hij noemt daarbij onder meer het Programma sociaal domein (PSD) waarin gemeenten en het Rijk samenwerken. ‘In de vervolgacties op deze evaluatie zal zoveel mogelijk aangesloten worden bij trajecten die door het kabinet in gang gezet zijn.’
Vervolgacties
Maar daar is het dus nog even op wachten. Voordat De Jonge met een uitgebreide beleidsreactie komt wil hij over de uitkomsten van de evaluatie van de langdurige zorg in gesprek met betrokken partijen zoals cliënten, gemeenten en aanbieders ‘vanwege het grote maatschappelijke belang van deze hervorming’.
Deze gesprekken zullen plaatsvinden in het najaar van 2018 en het voorjaar van 2019. Daarna stuurt De Jonge de Eerste Kamer een brief met de uitkomsten van deze gesprekken, een uitgebreidere beleidsreactie en eventuele vervolgacties.
3 reacties
Die eerste wankele stappen jagen bij mij ook de spinnen niet het huis uit. (die spinnen eten wel de oorwurmen op.)
Maar oke, verandering is een taai proces. Als je merkt dat de mening van medewerkers veranderd, dan zie je het begin van die verandering. Je hebt gelijk, dat het herstellen van alle bezuinigingsschade een hele tijd gaat duren. Maar zolang mensen een regering kiezen die de verkeerde beslissingen neemt, zal het ook niet snel gaan. En zolang mensen denken, dat zij niet arm of gehandicapt of oud worden, trekken ze zich niet veel aan van deze problemen en blijven die regering kiezen.
Dit is echter een site over gemeentes. En daar zie ik wat bewustwording in de hogere sectoren. En dat geeft me hoop.
Hierbij alvast de mening van een beroeps-cliënt.
Ik zie langzaam maar zeker kleine verbeteringen. Een tweede leverancier waar er eerst een was. Een vriendelijker beleid met meer aandacht voor de cliënten. En wat meer respect voor hun ervaringsdeskundigheid. Ik zie ook dat mensen met te vastgeroeste ideeën die niet meer kunnen mee bewegen, nu langzaamaan met pensioen gaan. Ik merk duidelijk dat er wordt gepraat en dat de positieve medewerkers op de werkvloer soms ook al gehoord worden. Ik voel me vaker een volwaardig mens in contacten met de gemeentelijke WMO. Zelfs de telefonistes zijn duidelijk vriendelijker geworden in de afgelopen maanden.
Het zijn de eerste wankele stappen, maar het begin lijkt er te zijn. Ik ben positief over de toekomst. Wat het verleden betreft heb ik 1 aanbeveling: cliënten die in de afgelopen 5 (schat ik) jaar slecht geholpen zijn, moeten wel allemaal een controle krijgen. Fouten moeten hersteld. Als dat gebeurd, wordt het wat mindere verleden snel genoeg vergeten. Zo zijn mensen gelukkig ook wel weer.
Wat mij betreft heeft minister De Jonge dus gelijk. De wet is prima, de uitvoering is nog even rammelig, maar gaat vooruit. Nu is het van belang om die beweging in gang te houden. Dan komen we er wel. Denkt deze cliënt.
Deze “beroeps-cliënt” kan haar roze bril gevoegelijk afzetten!
Inderdaad zijn de (mondelinge) contacten met medewerk(st)ers van de WMO vriendelijkeker geworden, maar helaas is er “op papier” nog evenzo veel écht mis.
Deze cliënt is er vast en zeker niet van op de hoogte dat de meeste/merendeel van de “beroeps-clieënten” er, in uren hulp, op achteruit zijn gegaan.
De huishoudelijke medewerk(st)ers, zijn er inderdaad (in opdracht) ook vriendelijker op geworden, maar ……… al die “vriendelijkeheid” gaat ook weer af van de verminderde tijd. Het gevolg is een vies, vuil huis, waar “beestjes” de regie overnemen.
Geachte “beroeps-clieënten”, let op uw zaak (huis), laat u geen zand (roze bril” op de neus zetten!