Inwoners die afhankelijk zijn van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) voelen maar weinig invloed en regie tijdens het aanvraagproces. Daarmee groeit de afstand tussen overheid en burger onnodig, concludeert de Nationale ombudsman Reinier van Zutphen. Hij doet enkele aanbevelingen aan gemeenten om het proces verder te verbeteren.
Dat doet de ombudsman in het rapport Burger in zicht. Meer dan een miljoen mensen maken gebruik van de Wmo via gemeenten, waarmee bijvoorbeeld ouderen of mensen met een beperking langer zelfstandig kunnen blijven wonen en volwaardig deelnemen aan de samenleving. De ombudsman voerde gesprekken met inwoners die via die wet zorgvoorzieningen aanvragen. Hij stelt vast ze wel tevreden zijn over de voorzieningen die ze ontvangen, maar dat er in het proces van aanvragen veel te verbeteren is.
Gemiste kans
Van Zutphen noemt het aanvraagproces onduidelijk en langzaam. Het persoonlijke (keukentafel)gesprek tussen een gemeentemedewerker en aanvrager gaat vaak over standaardpakketten en budgetten van de gemeente, in plaats van de zorgen en behoeften van de aanvrager. De ombudsman noemt dat een gemiste kans. Ook vindt hij het onnodig dat burgers zich steeds opnieuw moeten verdedigen voor hun Wmo-voorzieningen terwijl ze die zorg al ontvangen. ‘Dat leidt tot onmacht, verdriet en wantrouwen,’ staat in het rapport.
Gefrustreerd
De ombudsman noemt het keukentafelgesprek ‘de uitgelezen mogelijkheid voor gemeenten om echt naar burgers te luisteren, met ze in gesprek te gaan over wat ze nodig hebben, wat ze zelf kunnen doen en waar ze nog ondersteuning nodig hebben. Op deze manier voelen burgers zich het beste geholpen en versterk je als gemeente de relatie en het vertrouwen. Zoals het nu gaat worden dingen wel geregeld, maar raken mensen gefrustreerd en teleurgesteld door het proces. Dat is helemaal niet nodig. Gemeenten kunnen en moeten hier wat aan doen.’
Luisteren
Van Zutphen raadt gemeenten aan beter naar inwoners te luisteren en flexibel en creatief zijn in het toekennen van Wmo-voorzieningen als standaardpakketten geen oplossing zijn. In veel gemeenten is er een zogeheten Adviesraad Sociaal Domein, die kan adviseren over wetten in het sociale domein zoals de Wmo. Gemeenten moeten meer gebruik maken van die adviesraden, omdat ze inzicht leveren in het perspectief van de inwoner, aldus de ombudsman.
Ik vecht al 8 weken tegen de gemeente. Ik wordt niet gehoord. Frustrerend als je terminaal ziek bent. Hier moet wat aan gedaan worden
Hier wacht ik al jaren op, levend op bed dankzij mijn WMO. Dank je, ombudsman!
Ik heb nooit een keukentafelgesprek gehad. Een aanvraag voor een electrische rolstoel verzandt al jaren in onmogelijkheden. En ik ben niet de enige.
Sinds 2 jaar geleden vraag ik niets meer aan. Ik kan de teleurstellingen en het verdriet echt niet meer aan. Dan maar op bed leven en langzaam (lichamelijk) wegkwijnen.
Als dit effect heeft, durf ik misschien over een tijdje wel weer een nieuwe aanvraag te doen. Al krijg ik daar de afgelopen 26 jaar niet mee terug.
En ik ben dus echt niet de enige!!
Tom Brusse uit Bergen op Zoom is 94 jaar en heb zeer onprettige ervaringen met het hele WMO gebeuren.!!!!
Heb al 12 jaar een huishoudelijke hulp die voor een appelen een ei mijn overhemden strijkt en mijn bed verschoont,Heb ongeveer 12 jr ongeveer 2,5 uur zorg toebedeeld gekregen.. en men weigert er iets aan te verhogen door middel van meer zorg.
Gemeente B.o.Z., heeft een negatief saldo van 750 miljoen..,dus de verkeerde mensen op de verkeerde plaats,En ook de Burgemeester gooit de handdoek in de ring.,en gaat wat anders doen, je zal het maar mee maken op je oude dag!!!!