De Nederlandse Stichting Geluidshinder (NSG) komt met een richtlijn voor gemeenten om burenlawaai aan te pakken. Door het vele thuiswerken vanwege de coronacrisis is het aantal overlastmeldingen bij de belangenorganisatie met 20 procent gegroeid. De richtlijn is nodig, vindt de NSG, nu gemeenten de mogelijkheden binnen de zogenoemde Aso-wet vaak niet benutten.
Naar schatting ondervinden zo’n half miljoen Nederlanders zodanig last van hun buren of omwonenden dat hun dagelijks leven ernstig wordt verstoord. Dat aantal neemt eerder toe dan af, weet directeur Erik Roelofsen van de NSG. Door het vele thuiswerken als gevolg van de coronacrisis is het aantal overlastmeldingen bij zijn stichting met zo’n 20 procent gegroeid. ‘Eind september zaten we met 400 meldingen al op het totaal van vorig jaar.’
Thuisklussen
De meldingen gaan vooral over het vele thuisklussen. Zagen, boren en timmeren gebeuren steeds vaker op weinig conventionele tijdstippen. Maar ook het onophoudelijk draaien van te harde muziek blijft een probleem. ‘In elk geval is er sprake van ontoelaatbaar veel geluidshinder, en is een externe partij nodig om in te grijpen. Dat kan de verhuurder zijn maar ook de lokale overheid.’
Richtlijn
De NSG wil in actie komen en heeft de mogelijkheden voor gemeenten op een rij gezet in een eigen richtlijn beoordeling burenlawaai. Voor het geluid dat afkomstig is van buren, bestaan geen wettelijke normen. De stichting adviseert om voor deze vorm van geluid bij het Activiteitenbesluit milieubeheer aan te sluiten, met normen tussen de 25 (’s nachts) tot 35 decibel (overdag). Voor incidentele verhogingen, zogeheten piekgeluiden, kunnen gemeenten dan een waarde aanhouden die maximaal 20 decibel hoger is, dus tot 55 overdag. ‘Gemeenten kunnen zo eigen burenlawaainormen hanteren,’ licht Roelofsen toe. De NSG helpt gemeenten in het advies met een stappenplan om probleemsituaties goed in kaart te brengen, met onder meer geluidsmetingen.
Aso-wet
In ernstige gevallen hebben gemeenten nog een laatste middel achter de hand in de vorm van de Wet aanpak woonoverlast (Waw), ook wel bekend als de Aso-wet. De Waw is er sinds juli 2017. Vanaf dat moment kunnen burgemeesters een gedragsaanwijzing opleggen aan inwoners die langdurig voor veel overlast zorgen. De overlastgevende bewoner krijgt dan een persoonlijke brief met daarin heel concreet wat hij moet doen of laten, zodat de overlast voor omwonenden stopt. Doet hij er niets mee, dan kan de gemeente een boete opleggen.
Geen soelaas
De inzet van de gedragsaanwijzing is bedoeld voor als het voorportaal van waarschuwingen, buurtbemiddeling of mediation, geen soelaas heeft geboden. De gemeenteraad moet de Waw-bevoegdheden formeel aan de burgemeester toekennen in de APV (Algemene plaatselijk verordening). Welke gedragsaanwijzingen de burgemeester kan geven, hangt af van wat de gemeenteraad in de verordening heeft vastgesteld.
Extreem burenlawaai
In zijn advies raadt de NSG gemeenten aan de mogelijkheden van de Aso-wet te benutten om specifiek extreme geluidoverlast aan te pakken en in hun APV hierover expliciet een artikel met geluidsnormen op te nemen. Volgens Roelofsen zijn gemeenten onvoldoende op de hoogte van de mogelijkheden die de Waw biedt om ook extreem burenlawaai aan te pakken. ‘Tot nu toe maken maar weinig gemeenten hier gebruik van. Ik schat tot nu toe slechts een vijfde. Dus ook op die optie willen we gemeenten wijzen in ons advies.’
Whitepaper burenruzies
Meer weten over de achtergrond en de context van burenruzies? In het gratis whitepaper van VIND Handhaving over burenruzies is te lezen hoe dit type ruzies ontstaat, waar verantwoordelijkheden liggen, wat mogelijke oplossingsrichtingen zijn, wanneer de rol van handhaving in zicht komt en waar de mogelijkheden stoppen.
De waarheid ligt ergens in het midden, de één houdt van meer stilte de ander van lawaai, beiden hebben recht te wonen en leven zoals ze willen. Dus dan zit er niets anders op dan niet vaker dan 2 x per week overlast te geven en
ook niet tot in de late uurtjes. spreek hem vervolgens aan op de rook overlast. Het gaat niet eens om decibellen maar om rekening te houden met elkaar. Wat me vaak opvalt is dat overlastgevers ergens het idee hebben dat ze meer rechten hebben dan degenen die van meer rust houden. Geven en nemen en melkaar respecteren.
Nutteloze regeling, ik meet constant het aantal decibel in mijn huis en kom niet boven de Wet uit, toch blijven mijn buren zeuren en probeert de verhuurdersorganisatie mij de schuld op de hals te drukken terwijl het alleen de dunne wanden en vloeren zijn die het geluid doorlaten. Dus zolang ik mijn eigen Decibels onder de waarden laat heb ik genoeg bewijs.
PS: En mn buurman blijft maar roken op het balkon zodat ik de rook binnen krijg (de geur van de tabak vind ik niet zo erg behalve dat de man stinkt naar natte asbakken.