De gemeente Renkum biedt licht huishoudelijke hulp voortaan aan als voorliggende voorziening. Dit betekent dat alleen burgers die deze dienst niet uit eigen zak kunnen betalen nog een vergoeding krijgen uit het Wmo-budget.
Renkum is met dit beleid niet de enige gemeente die huishoudelijke hulp niet meer volledig vergoed. Ook andere gemeenten bieden de huishoudelijke hulp niet meer volledig aan. Wethouder Pieter van Lent legt uit dat de gemeenteraad in mei vorig jaar unaniem heeft ingestemd met dit Wmo-beleid.
“Wij vinden dat het inkopen van eenvoudige hulp bij het huishouden, oftewel schoonmaakondersteuning, iets is wat burgers in principe zelf moeten kunnen doen. Wij kijken daarbij naar het totaalplaatje. Mocht een bepaalde burger geraakt worden door een stapeling van maatregelen en zelf geen huishoudelijke hulp kunnen regelen, dan springt de gemeente bij.”
Minimuminkomen
Burgers met een minimuminkomen krijgen de kosten van de hulp bij huishouden vrijwel volledig vergoed. Burgers met een inkomen tot 150 procent van het minimum krijgen een deel van de kosten vergoed. Ook als de draagkracht ten gevolge van bijzondere kosten ontoereikend is, wordt bezien of dit voor de gemeente aanleiding geeft financiële ondersteuning te bieden. Volgens Van Lent hoort deze aanpak bij de kanteling van de Wmo.
“Wij voeren in eerste instantie een keukentafelgesprek met de burger en bespreken wat het probleem is. Vervolgens bekijken we samen hoe dit probleem opgelost kan worden. Als het gaat om alleen eenvoudige huishoudelijke hulp, dan kan de burger dit prima zelf regelen. De gemeente heeft samen met de zorgaanbieders ervoor gezorgd dat er voldoende aanbod van eenvoudige hulp bij huishouden aanwezig is. Daarnaast vergoeden we bijvoorbeeld toiletbeugels niet meer. Die zijn overal verkrijgbaar. We gaan uit van de kracht van de burgers zelf.”
4 reacties
A,SOCIAAL WAAR ZIJN DE RECHTEN VAN DE BURGER.
HIJ MAG EERST ZIJN HUIS OPETEN.
TERUG NAAR DE JAREN 50
ALWIN
Hoe verhoudt zo’n beslissing zich tot de uitspraak van de rechter dat geen inkomensgrenzen mogen worden gehanteerd bij het verstrekken van voorzieningen uit de Wmo? Hulp bij het huishouden hoort daar toch ook bij.
Benieuwd of dit mag of dat het op gespannen voet staat met de rechterlijke uitspraak.
Als het mag, dan is het: als een schaap over de dam is …
Er was toch sowieso al een eigen bijdrage voor WMO? Waarom dan nog een drempel erbij?
‘Als het gaat om alleen eenvoudige huishoudelijke hulp, dan kan de burger dit prima zelf regelen.’ / ‘we gaan uit van de kracht van de burgers zelf’. Zo ken ik er nog wel een paar. Zo kun je van elke verschraling een mooi verhaal maken.
Kijkend naar m’n eigen ervaring met de bejaarde oudjes die deze vorm van hulp ontvangen, zie ik veel eerder behoeftige bejaarden dan krachtige burgers. Vaak hebben de bejaarden in kwestie ook veel minder dan hun mantelzorg-omgeving door dat ze hulp en zorg nodig hebben. En als ze dat al onderkennen, dan kunnen ze niet altijd zelf op eigen initiatief regelen wat hen toekomt.
Het gaat m.i. dan ook niet om de vraag of er voldoende zorg beschikbaar is, zoals in het artikel staat, maar of die wel voldoende bereikbaar is voor de doelgroep, en of het billijk is dat daar zelf voor wordt betaald.
In mijn opinie mag dit niet zie ook mijn collum hierover op http://norbertstrijker.com/wmo/huishoudelijke-hulp-algemeen-gebruikelijk.html