Gemeenten laks met geluidregels

Het is een wettelijke plicht. Toch gaan gemeenten laks om met de handhaving van geluidzones, waardoor bedrijven de rekening betalen.

– OPINIE – Erik Koppen

Nederlandse gemeenten hebben een wettelijke plicht om een overschrijding van de geluidzone op te lossen. Maar ze doen hier (te) vaak niets mee tot het moment dat zich bij een vergunningaanvraag een urgent probleem voordoet. En dan is het vaak te laat, omdat er dan geen oplossing voor de korte termijn meer mogelijk is. Voor het betrokken bedrijf kan dat grote gevolgen hebben.

In Nederland zijn meer dan duizend industrieterreinen geluidgezoneerd. Veel van deze industrieterreinen zijn akoestisch overvol. Hierdoor kunnen bedrijven met een milieuvergunningsplicht zich vaak niet vestigen, niet uitbreiden en geen wijzigingen doorvoeren. In gevallen dat het industrieterrein de geluidzone overschrijdt zijn gemeenten wettelijk verplicht om een geluidreductieplan op te stellen. Hiermee wordt vergunningverlening weer mogelijk.

Bij de meeste gemeenten heeft het oplossen van een zoneoverschrijding vaak geen prioriteit. Het is lastige problematiek waar geen kant en klare oplossing voor is. Het kost tijd, geld en energie, terwijl het de gemeente niet (direct) iets oplevert. Bedrijven hebben echter een groot belang bij het oplossen van een zoneoverschrijding. Alleen beseffen ze zich dat te laat.

Eisen

Geluidsproblemen worden namelijk soms verdoezeld. Als noodoplossing zien gemeenten regelmatig overschrijdingen door de vingers als de geluidsemissie maar niet groeit. Bij een gang naar de Raad van State wordt deze houding echter onherroepelijk afgestraft. Het probleem komt meestal pas op tafel als een bedrijf een nieuwe vergunning aanvraagt. Dan blijkt ineens dat erg strenge eisen worden gehanteerd en dat de vergunning eigenlijk moet worden geweigerd. Doordat het oplossen van geluidsproblemen tijdrovend is, leidt het vaak tot grote vertragingen of zelfs het afketsen van de geplande ontwikkeling.

Recentelijk bleek deze gang van zaken weer eens bij een vergunningaanvraag. De gemeente verzocht de onderneming vervolgens om de aanvraag voorlopig maar niet in te dienen. Omdat de geluidzone op slot zat, kon de vergunning op dat moment niet worden verleend. Gelukkig bleek uit een nadere analyse dat in dit specifieke geval wel een korte termijn oplossing mogelijk was. Maar dat is vaak meer uitzondering dan regel.

Vergunning

Een ander geval betreft het bedrijf Bowie in Boxtel. De provincie Noord-Brabant weigerde de milieuvergunning wegens een bestaande overschrijding van de geluidzone. Hierbij speelde de gemeente een belangrijke rol omdat er geen geluidreductieplan was gemaakt. De Raad van State oordeelde dat de vergunning terecht is afgewezen.

Of het college van burgemeester en wethouders al dan niet terecht heeft nagelaten een geluidreductieplan op te stellen, stond in deze beroepsprocedure niet ter beoordeling. Niet alleen Bowie in Boxtel heeft dus een probleem, maar alle bedrijven met vestigings- of uitbreidingsplannen op dat industrieterrein. Ook zij kunnen hun plannen voorlopig niet realiseren. En dat geldt dus voor veel andere bedrijven in den lande.

De moraal van het verhaal is dus om de kop niet in het zand te steken, maar een geluidsoverschrijding voortvarend op te pakken. Dit is in het belang van de economische ontwikkelingen in de gemeente.

Erik Koppen is akoestisch adviseur bij Arcadis.