De wet bijzondere opnemingen psychiatrische ziekenhuizen (Bopz) brengt de gemeente Sittard-Geleen in de problemen. “Centraal in deze uitspraak staat de vraag hoelang geleden een psychiatrische behandeling mag zijn.”
De casus: een psychiatrisch patiënt betwist de door de burgemeester van Sittard-Geleen gegeven last tot inbewaringstelling. De verzoeker in deze zaak krijgt van de gemeente een schadevergoeding van 900 euro.
“Er is sprake van een onrechtmatige last omdat de last berust op een geneeskundige verklaring van een psychiater die niet als ‘niet bij de behandeling betrokken’ kan worden aangemerkt”, staat in de uitspraak van de rechter.
“Met andere woorden: de psychiater heeft betrokkene wel behandeld. Centraal in deze uitspraak staat de vraag hoelang geleden die behandeling ‘mag zijn’, zie de overwegingen hieronder.”
Geneeskundige verklaring
De door een psychiater opgestelde geneeskundige verklaring op basis waarvan de burgemeester de last tot inbewaringstelling heeft gegeven is ook in februari 2013 door de officier van justitie gebruikt voor zijn toenmalige verzoek een machtiging te verlenen tot voortzetting van de inbewaringstelling.
Op basis van artikel 28 van de Wet Bopz is een verzoekschrift tot schadevergoeding ingediend.
De rechtbank verklaart verzoeker niet-ontvankelijk in zijn aanvullend verzoek tot toekenning van een schadevergoeding voor materiële schade, maar veroordeelt de gemeente wel om de 900 euro te betalen voor immateriële schade.
Overwegingen
“De rechtbank stelt voorop dat artikel 21, eerste lid van de Wet Bopz, voor zover hier van belang, bepaalt dat de burgemeester een inbewaringstelling niet gelast dan nadat een, bij voorkeur niet-behandelend, psychiater een schriftelijke verklaring heeft”, is een conclusie.
“Hoewel deze bepaling ruimte biedt voor de mogelijkheid dat de geneeskundige verklaring wordt opgesteld door een behandelend psychiater, strookt dat niet met de vigerende rechtspraak, zoals ingezet door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.”
Dus hoe lang mag het geleden zijn, die behandeling?
“De Hoge Raad heeft vervolgens geoordeeld dat in het algemeen moet worden aangenomen dat ten minste een jaar moet zijn verstreken tussen het moment waarop de psychiater voor het laatst behandelcontact met de betrokkene heeft gehad, en het moment waarop die psychiater zijn onderzoek verricht ten behoeve van een op grond van de Wet Bopz vereiste verklaring, om die psychiater te kunnen aanmerken als “niet bij de behandeling betrokken.”
Dat had de burgemeester moeten weten, is het oordeel. De uitzondering is dan nog dat het zou gaan om een noodgeval. En dat is niet het geval. “Aldus komt de rechtbank tot het oordeel dat de last van de burgemeester van meet af aan onrechtmatig is geweest.”
