Netwerk mensenhandel kan beter in kaart

Criminele organisaties die zich bezighouden met mensenhandel moeten beter in kaart worden gebracht.

Ook moet duidelijker worden wie mensenhandel, bijvoorbeeld financieel, mogelijk maakt.

Dat staat in een rapport van de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen dat dinsdag naar minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie gaat.

Rapporteur en voormalig rechter in Den Haag Corinne Dettmeijer analyseerde 77 opsporingsonderzoeken waarbij in totaal 249 slachtoffers en 165 verdachten betrokken waren. In zeker 38 procent van de gevallen ging het om criminele groepen die bestaan uit meer dan twee leden. De mensenhandelaren lijken nog nauwelijks te worden aangepakt, ondanks het feit dat politie, Koninklijke Marechaussee en de inspectiedienst van het ministerie weten om wie het gaat.

Frustreren
”Om het mensenhandelproces daadwerkelijk te frustreren moeten alle schakels worden aangepakt. Het aanpakken van een of twee verdachten lost weinig op”, aldus Dettmeijer. In 2012 werden 311 zaken rond mensenhandel aangemeld bij het Openbaar Ministerie (OM), het jaar ervoor iets minder: 257.

Bijna de helft van de verdachten (45 procent) komt uit Nederland en verder onder meer uit Hongarije, Bulgarije, Roemenië en Suriname. De slachtoffers van mensenhandel zijn meestal vrouw (88 procent) en komen doorgaans uit dezelfde landen als de handelaren. In de periode 2008-2012 was een op zeven geregistreerde slachtoffers minderjarig.

Slachtoffers
Aan een schatting om hoeveel slachtoffers het in Nederland gaat, waagt de rapporteur zich niet. In 2012 werden 1711 mogelijke slachtoffers geregistreerd, fors meer dan de 1222 een jaar eerder. Maar de stijging betekent volgens Dettmeijer niet dat de mensenhandel toeneemt.

Vrouwen uit Midden- en Oost-Europa bijvoorbeeld die op Schiphol of aan de grens worden gesignaleerd en in de prostitutie (willen) gaan werken, doen dat niet per se onder dwang. Volgens het rapport tonen de cijfers aan dat er ook nog steeds onvoldoende zicht is op andere dan seksuele uitbuiting. Zo’n 30 procent van de uitbuiting vindt plaats in de scheepvaart, land- en tuinbouw, bedelarij en andere sectoren.