99 Procent van de gemeenten stuurt de VNG met een duidelijke boodschap naar het kabinet. Persoonlijke verzorging moet een zaak van de gemeenten worden.
Mochten de bewindspersonen echt niet op andere gedachten gebracht worden, en die kans is reëel, dan is er nog een tweede pad dat de VNG van haar leden mag volgen, namelijk dat er een nieuw pakket van voorwaarden is waar binnen de gemeenten de nieuwe overgebleven zorgtaken kunnen uitvoeren.
Ten eerste stellen de gemeenten zich op het standpunt dat de 5% van de persoonlijke verzorging die nu nog overblijft ook niet naar de gemeenten moet gaan. “Die vijf procent mag hij houden”, aldus voorzitter Jorritsma.
Een tweede eis is dat de kortingen op de budgetten voor huishoudelijke hulp (60%) en begeleiding (25%) substantieel omlaag moeten. In de aangenomen resolutie wordt niet gesproken wat substantieel is, dat is aan de onderhandelaars van het nieuwe akkoord. Daarbij willen de gemeenten ook financiële compensatie voor overgangsrecht.
Tenslotte zijn er grote zorgen over de kwaliteit en betaalbaarheid van de persoonlijke verzorging bij zorgverzekeraars. Daarom moeten de afspraken tussen zorgverzekeraars en gemeenten wettelijk worden geborgd. In die afspraken is de inzet van wijkverpleegkundigen in sociale wijkteam cruciaal.
Een harde lijn die duidelijk moet maken dat de gemeenten niet met zich laten sollen. Binnen de lokale overheid zijn weinig goede woorden over voor de draai die staatssecretaris Van Rijn maakte door de persoonlijke verzorging weg te halen. Maar met de aangenomen resolutie wordt de deur bewust op een kier gehouden.Gemeenten geven aan wel mee te willen, maar dat er toch echt een ondergrens is waarbinnen ze ook mee kunnen werken aan deze decentralisatie.
De minister heeft in een eerste reactie gezegd blij te zijn de VNG weer aan tafel te mogen begroeten. Op het pakket aan eisen ging hij niet in.
Geef een antwoord