‘Lat overheid ligt hoger dan bedrijfsleven’

Door de normalisering van de rechtspositie van ambtenaren is het verschil tussen het strafontslag en dat op staande voet een wijziging om rekening mee te houden. “Geconcludeerd kan worden dat voor een ambtenaar de lat nu hoger ligt dan voor een werknemer van de private sector.”

Ambtenaren zijn vertegenwoordigers van de overheid naar burgers toe. Hun goede naam en relatief onkreukbare uitstraling zijn daarom van groot belang, stelt arbeidsrechtadvocaat Marjolijn Miltenburg in het decembernummer van Tijdschrift voor AmbtenarenRecht. Een wijziging van arbeidsrechten verandert daar weinig tot niets aan, is de conclusie.

“Het zou dus kunnen dat de lat voor overheidswerknemers ook na de ‘normalisering’ toch hoger blijft liggen dan voor werknemers in het bedrijfsleven. Daarmee zou het zijn van overheidswerknemer en het hebben afgelegd van een ambtseed in de weging een zelfde soort omstandigheid vormen als het zijn van leidinggevende, het hebben van een voorbeeldfunctie of het dragen van financiële verantwoordelijkheid, elementen die nu bij de beoordeling van de aanwezigheid van een dringende reden door de civiele rechter een rol spelen.”

Normalisering rechtspositie ambtenaren
Wat dan wel verandert? “Normalisering van het ambtenarenrecht zal meebrengen dat wanneer bestuursorganen aan plichtsverzuim een ontslag op staande voet willen verbinden, zij sneller moeten handelen dan nu bij een strafontslag gebruikelijk is. De eis van onverwijldheid voor een rechtsgeldig ontslag op staande voet – die nu enkel voor een civiele werkgever een struikelblok kan vormen – zal een andere aanpak vergen.”

Bij vermoedens van wangedrag zal de overheid als werkgever snel en grondig moeten onderzoeken of dat werkelijk het geval is. “Achteraf zal de tijdsbesteding verantwoord moeten kunnen worden vanaf het moment van ontstaan van het vermoeden van de aanwezigheid van een dringende reden, tot het moment dat duidelijk is bij degene die bevoegd is tot het verlenen van ontslag dat er een dringende reden aanwezig is. Dat is nu bij het vermoeden van het bestaan van plichtsverzuim anders.”

Andere verschillen in procedure zijn te vinden in het volledige artikel.