Het VN-verdrag Handicap schrijft voor dat ervaringsdeskundigen en vertegenwoordigende organisaties vanaf het begin worden betrokken bij het maken van beleid en wetgeving. Een toolkit van het College voor de Rechten van de Mens geeft bruikbare adviezen.
Ruim twee miljoen inwoners in Nederland leven met een beperking. Die kan van fysieke of mentale aard zijn, zoals slechtziendheid, doofheid of psychische kwetsbaarheid. Het VN-verdrag Handicap is sinds juli 2016 van kracht. Het gaat uit van een sociaal model en richt zich op het wegnemen van drempels die deelname aan het maatschappelijk leven verhinderen. Ervaringsdeskundigheid is daarbij een sleutelwoord.
Participatie belangrijk
In 2020 constateerde het College voor de Rechten van de Mens in een rapport, dat inwoners met een beperking nog onvoldoende worden betrokken bij wetgeving en beleid. Wel worden stappen in de goede richting gezet. Participatie acht het college belangrijk voor de kwaliteit en effectiviteit van het beleid. Daarnaast zorgt het voor een toegankelijke samenleving waarin iedereen mee kan doen.
Tips voor de ambtenaar
Het college ontwikkelde hiervoor verschillende ’toolkits’, onder andere voor ambtenaren bij gemeenten, provincies en waterschappen. Voor ambtenaren is het belangrijk te weten hoe ze in de praktijk kunnen zorgen dat ze mensen met een beperking bereiken en bij projecten betrekken.
In de toolkit, die later nog aanvulling krijgt, staan verschillende tips die hierbij ondersteunen. Zo is het slim om een duurzame infrastructuur in te richten met regels over de manier waarop je ervaringsdeskundigen betrekt. Ook is het van belang mensen met een beperking aan het begin van een traject erbij te halen. Dus niet pas als een beleidsvoorstel al in een vergevorderd stadium is.
Voorwaarden participatie
Ook onderwerpen als toegankelijkheid, terugkoppeling en diversiteit krijgen aandacht in de toolkit. Daarbij wordt ingegaan op randvoorwaarden voor participatie en hoe je die waarborgt, van de tekentafel tot de uitvoering.
Daarnaast doet het college de aanbeveling om te werken aan een structurele adviespositie voor (lokale) representatieve organisaties, zoals ‘gehandicaptenplatforms’. En daarbij te zorgen voor een passende vergoeding voor ervaringsdeskundigen die hun kennis delen.
Geef een antwoord