Begin 2023 was de doorsnee woonduur het hoogst bij 78-jarigen. Zij woonden op dat moment gemiddeld bijna 25 jaar op hun huidige adres. Bij minstens 1 op de 8 tachtigplussers was dit zelfs 50 jaar of langer, zo blijkt uit data van het CBS.
Het CBS deed recent onderzoek naar woonduur, op basis van nieuwe cijfers uit de Woonbase. Dat veel ouderen lang in hun huis blijven wonen draagt bij aan de huidige geringe doorstroom op de woningmarkt. Verschillende gemeenten proberen daarom de doorstroom van senioren te stimuleren en te faciliteren met verhuishulp en -regelingen.
Woonduur per gemeente
Op Vlieland, in Groningen en Wageningen hebben inwoners met 4 jaar gemiddeld de kortste woonduur. Andere gemeenten met een gemiddeld relatief korte woonduur zijn Utrecht, Amsterdam, Diemen en Delft (5 jaar). In Volendam-Edam blijven inwoners het langst op 1 plek wonen (14 jaar), gevolgd door Dinkelland, Tubbergen, Stein en Beesel (13 jaar). Het CBS concludeert dat de woonduur per gemeente sterk afhankelijk is van de leeftijd van de inwoners. Ook spelen de aantrekkingskracht van een gemeente, de aanwezigheid van onderwijsinstellingen, werkgelegenheid of grote nieuwbouwprojecten een rol in hoe lang mensen gemiddeld in hun huis blijven wonen.
50 jaar op hetzelfde adres
Op 1 januari 2023 woonde van de 80-plussers 1 op de 8 al 50 jaar of langer op hetzelfde adres. Dit kwam het meest voor in de gemeente Staphort (31 procent), maar ook in landelijke gemeenten, zoals Tubbergen (26 procent), Dinkelland (27 procent) en Losser (25 procent).
Doorstroom nodig
Volgens Platform31 zetten gemeenten zich in toenemende mate in voor doorstroming van senioren naar een ander huis. Dit zou naast het bouwen van nieuwe huizen, kunnen bijdragen aan de oplossing van het woningtekort. Uit de Primos-prognose 2023 van ABF Research, bleek dat er tot en met 2030 in totaal 981.000 woningen nodig zijn. Als senioren meer zouden (kunnen) doorstromen, kan dit de verhuisketen op gang brengen. Zij laten namelijk vaker een grotere woning achter, waardoor bijvoorbeeld gezinnen kunnen doorschuiven. Die laten vervolgens zelf ook weer een woning achter. ‘Dit lost de schaarste niet per se op, maar draagt wel bij aan een evenwichtigere verdeling,’ aldus de onderzoekers van Platform31. Zij maakten ook een toolkit voor een gezamenlijke aanpak en een overzicht van vijf mogelijke oplossingen.
Samenwerking met woningcorporaties
Verschillende gemeenten werken al samen met woningcorporaties om doorstroming van bewoners van de corporatiehuizen te stimuleren en faciliteren. Zo kunnen oudere inwoners in de gemeente Rotterdam voor verhuishulp bijvoorbeeld terecht bij de seniorenmakelaar. Wie ouder is dan 55 jaar kan een beroep op deze persoon doen voor ondersteuning bij de zoektocht naar een andere woning.
Ook een verhuiscoach, zoals in de gemeente Oldebroek, is onderdeel van de gemeentelijke inzet. In deze gemeente helpt de verhuiscoach geïnteresseerde (sociale) huurders van 55 jaar of ouder bij het in kaart brengen van hun woonbehoefte. Vervolgens denken ze mee over een geschikte toekomstige woning. Zij krijgen daarnaast onder bepaalde voorwaarden ook eerder toegang bij inschrijving op doorstroomwoningen die in de regio vrijkomen.
Aantrekkelijke verhuiscondities
Weer andere gemeenten verstrekken bijvoorbeeld verhuisvouchers of zorgen voor voorrang of een vergoeding voor een meer levensloopbestendig onderkomen, zodat de doorstroom op de woningmarkt beter op gang komt. Zo hebben 7 gemeenten in Zaanstreek-Waterland samen met 8 woningcorporaties een voordeelregeling om 65+ers een passende en gelijkvloerse woning aan te bieden. Oudere inwoners krijgen voorrang, kunnen hun oude netto huurprijs meenemen naar de nieuwe woning en kunnen een verhuiskostenvergoeding van 1.000 euro aanvragen.
Zou het plaatselijk beleid t.a.v. mantelzorgwoningen hier een rol kunnen spelen? De regels zijn onlangs versoepeld, door de mz-verklaring te laten vallen. Ook met pre-mantelzorgwoningen werken tal van gemeenten.
Heeft het niet vooral ook te maken met te weinig alternatieven in de wijk of buurt?? Als er geen mogelijkheden zijn om te verhuizen, dan is het ook lastig om die stap te zetten.
En als je dan zo’n oudere bent die bereid is om van een eengezinswoning (particuliere huur) naar een zorgwoning te verhuizen, krijg je te maken met lange wachttijden voor sociale huur, niet toegelaten worden bij sociale huur, omdat je inkomen nèt te hoog is, of met onbetaalbare particuliere opties.
Dus toch maar blijven wonen in een woning met een niet meer te kunnen nemen trap naar de badkamer. Een bed in de woonkamer beneden en wassen aan de gootsteen in de keuken.
Tegengesteld beleid; ouderen moeten zo lang mogelijk thuis blijven wonen versus ouderen moeten doorstromen naar een kleinere woning.
Túúrlijk, stuur de oudjes maar weg. Laat ze wonen waar ze hun laatste levensfase willen doorbrengen! !!!